Κυνήγι 2016 "Τρεφόμαστε Υγιεινά"
Το κυνήγι του θυσαυρού ξεκίνησε. Οι ομάδες χωρίστηκαν, ετοίμασαν τις σημαίες τους, παρουσιάστηκαν, φώναξαν τα συνθήματά τους, πήραν τον πρώτο φάκελο γεμάτο στοιχεία από τους γρίφους και πλέον περιμένουμε
την Παρασκευή για να ξεκινήσει το παιχνίδι.
Καλή τύχη σε όλες τις ομάδες, οι δάσκαλοι και οι δασκάλες του σχολείου!!!
την Παρασκευή για να ξεκινήσει το παιχνίδι.
Καλή τύχη σε όλες τις ομάδες, οι δάσκαλοι και οι δασκάλες του σχολείου!!!
Μεσογειακή διατροφή
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μεσογειακή διατροφή είναι όρος που επινοήθηκε από τον φυσιολόγο Άνσελ Κις για να περιγράψει το μοντέλο διατροφής, το οποίο ακολουθούσαν οι λαοί των μεσογειακών χωρών που συμπεριλαμβάνονταν στη Μελέτη των Επτά Χωρών. (Ιταλία, Ελλάδα, Iσπανία κ.α.). Στη Διεθνή Διάσκεψη για τις Μεσογειακές Διατροφές το 1993 αποφασίστηκε τι θα θεωρείται υγιεινή, παραδοσιακή Μεσογειακή διατροφή και το 1995 μια ομάδα επιστημόνων του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ δημιούργησε την «Πυραμίδα της Μεσογειακής Διατροφής».
Τις τελευταίες δεκαετίες, η επιστημονική κοινότητα έχει αναγνωρίσει, μέσα από πληθώρα κλινικών και επιδημιολογικών μελετών, το σημαντικό ρόλο της Μεσογειακής Διατροφής, τόσο στην πρόληψη όσο και στην έκβαση πολύπλοκων ασθενειών, όπως οι καρδιοαγγειακές παθήσεις. Η Μεσογειακή Διατροφή, με τα άφθονα θρεπτικά της συστατικά, τη σωστή αναλογία γευμάτων και το άφθονο ελαιόλαδο δεν σταματά να αποτελεί πηγή κλινικών μελετών παρέμβασης. Πρόσφατα αποτελέσματα από την ισπανική μελέτη PREDIMED, εξηγούν την αποτελεσματικότητα της κατανάλωσης Μεσογειακής διατροφής για την πρόληψη του διαβήτη τύπου 2 σε άτομα με υψηλό κίνδυνο καρδιοαγγειακών παθήσεων. Συγκεκριμένα, 418 μη-διαβητικοί εθελοντές, ηλικίας 55 έως 80 ετών, με περισσότερους από 2 παράγοντες κινδύνου για καρδιοαγγειακές παθήσεις, χωρίστηκαν σε 3 ομάδες και παρακολουθήθηκαν για περίπου 4 χρόνια. Η πρώτη ομάδα ακολούθησε Μεσογειακή διατροφή ενισχυμένη με παρθένο ελαιόλαδο (1 λίτρο την εβδομάδα), η δεύτερη ομάδα ακολούθησε Μεσογειακή διατροφή ενισχυμένη με ξηρούς καρπούς (30 γρ. ημερησίως) και η τρίτη ομάδα ακολούθησε δίαιτα χαμηλή σε λιπαρά (ομάδα ελέγχου). Μετά από περίπου 4 χρόνια παρακολούθησης (follow up) διαπιστώθηκε ότι όσο πιο πιστή ήταν η τήρηση της Μεσογειακής διατροφής τόσο μικρότερα ήταν τα κρούσματα διαβήτη τύπου 2 (σχέση αντιστρόφως ανάλογη). Επιπλέον, όταν τα αποτελέσματα των ομάδων μεσογειακής διατροφής συγκρίθηκαν με τα αντίστοιχα της ομάδας ελέγχου (control group) διαπιστώθηκε μείωση στα κρούσματα διαβήτη της τάξεως του 52%. Η μελέτη αυτή που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Diabetes Care καταλήγει ότι η Μεσογειακή διατροφή, χωρίς περιορισμό θερμίδων, φαίνεται να είναι αποτελεσματική στην πρόληψη του διαβήτη τύπου 2, σε άτομα με υψηλό κίνδυνο καρδιοαγγειακών παθήσεων. Πολιτιστική κληρονομιά Το 2010, η UNESCO συμπεριέλαβε την Μεσογειακή Διατροφή στον Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας, ύστερα από αίτημα που υπέβαλαν από κοινού οι χώρες Ιταλία (προαγωγέα), Ελλάδα, Ισπανία και Μαρόκο. Η πυραμίδα της μεσογειακής διατροφής Η Πυραμίδα της Μεσογειακής Διατροφής περιλαμβάνει 3 επίπεδα ανάλογα με τη συχνότητα κατανάλωσης των συγκεκριμένων τροφίμων. Στη βάση της βρίσκονται τα τρόφιμα που πρέπει να καταναλώνονται καθημερινά και σε σημαντικές ποσότητες, ενώ στην κορυφή είναι όσα πρέπει να καταναλώνονται σπάνια και σε μικρές ποσότητες. Πιο συγκεκριμένα, ξεκινώντας από τη βάση της πυραμίδας θα πρέπει να καταναλώνονται: Καθημερινά
Λίγες φορές την εβδομάδα
|
ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΑ ΨΩΜΙ ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ ΟΣΠΡΙΑ ΞΗΡΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΛΑΧΑΝΙΚΑ ΦΡΟΥΤΑ ΛΙΠΑΡΑ ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΑ ΤΥΡΙ ΓΙΑΟΥΡΤΙ ΓΛΥΚΑ ΡΥΖΙ ΠΑΤΑΤΕΣ ΨΑΡΙΑ ΠΟΥΛΕΡΙΚΑ ΑΥΓΑ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ ΚΡΕΑΣ |
Γεωγραφικό μήκος και πλάτος
Γεωγραφικό Πλάτος
Κάθε παράλληλος κύκλος ενώνει εκείνους τους τόπους της Γης, οι οποίοι απέχουν ίση απόσταση από τον Ισημερινό. Οι τόποι αυτοί έχουν το ίδιο γεωγραφικό πλάτος. Οι παράλληλοι που βρίσκονται στο βόρειο ημισφαίριο δείχνουν βόρειο γεωγραφικό πλάτος, ενώ οι παράλληλοι που βρίσκονται στο νότιο ημισφαίριο δείχνουν νότιο γεωγραφικό πλάτος. Ο μεγαλύτερος παράλληλος είναι ο Ισημερινός. Το μήκος των άλλων παραλλήλων μειώνεται, όσο απομακρυνόμαστε από τον Ισημερινό προς τους πόλους. Το γεωγραφικό πλάτος μετρείται σε μοίρες από 0º έως 90º βόρεια και από 0º έως 90º νότια. Ο Ισημερινός έχει γεωγραφικό πλάτος μηδέν μοίρες
Γεωγραφικό μήκος
Οι μεσημβρινοί δείχνουν την απόσταση ενός τόπου δυτικά ή ανατολικά από τον Πρώτο Μεσημβρινό. Η απόσταση αυτή λέγεται γεωγραφικό μήκος και μετρείται επίσης σε μοίρες από 0º έως 180º δυτικά και από 0º έως 180º ανατολικά.
Ο Πρώτος Μεσημβρινός έχει γεωγραφικό μήκος 0º μοίρες.
Κάθε παράλληλος κύκλος ενώνει εκείνους τους τόπους της Γης, οι οποίοι απέχουν ίση απόσταση από τον Ισημερινό. Οι τόποι αυτοί έχουν το ίδιο γεωγραφικό πλάτος. Οι παράλληλοι που βρίσκονται στο βόρειο ημισφαίριο δείχνουν βόρειο γεωγραφικό πλάτος, ενώ οι παράλληλοι που βρίσκονται στο νότιο ημισφαίριο δείχνουν νότιο γεωγραφικό πλάτος. Ο μεγαλύτερος παράλληλος είναι ο Ισημερινός. Το μήκος των άλλων παραλλήλων μειώνεται, όσο απομακρυνόμαστε από τον Ισημερινό προς τους πόλους. Το γεωγραφικό πλάτος μετρείται σε μοίρες από 0º έως 90º βόρεια και από 0º έως 90º νότια. Ο Ισημερινός έχει γεωγραφικό πλάτος μηδέν μοίρες
Γεωγραφικό μήκος
Οι μεσημβρινοί δείχνουν την απόσταση ενός τόπου δυτικά ή ανατολικά από τον Πρώτο Μεσημβρινό. Η απόσταση αυτή λέγεται γεωγραφικό μήκος και μετρείται επίσης σε μοίρες από 0º έως 180º δυτικά και από 0º έως 180º ανατολικά.
Ο Πρώτος Μεσημβρινός έχει γεωγραφικό μήκος 0º μοίρες.
Ζήτω τα όσπρια!
(ΒΑΣΩ ΠΑΠΑΣΟΥΛΗ)
Χάρη στην υψηλή περιεκτικότητά τους σε πρωτεΐνες και φυσικά λόγω της χαμηλής τους τιμής στην αγορά, τα όσπρια στο παρελθόν αποτελούσαν εναλλακτική λύση στα τρόφιμα ζωικής προέλευσης, γεγονός που τους χάρισε και το προσωνύμιο «το κρέας των φτωχών». Στις μέρες μας η διατροφική τους αξία εξακολουθεί να είναι αδιαμφισβήτητη, αφού αποτελούν πλούσια πηγή θρεπτικών συστατικών για τον ανθρώπινο οργανισμό. Στα όσπρια δίνει μεγάλη σημασία και η πολυσυζητημένη μεσογειακή διατροφή, την οποία σήμερα συστήνουν οι επιστήμονες σε όλο τον κόσμο.
Διατροφικός θησαυρός
Στην κατηγορία των οσπρίων περιλαμβάνονται κυρίως τα φασόλια, οι φακές, τα κουκιά, τα ρεβίθια και η φάβα. Τα όσπρια αποτελούν τρόφιμα υψηλής βιολογικής αξίας, καθώς περιέχουν σημαντικές ποσότητες πρωτεϊνών και υδατανθράκων, συστατικά τα οποία είναι απαραίτητα για τον ανθρώπινο οργανισμό. Οι υδατάνθρακες μας χαρίζουν ενέργεια, ενώ οι πρωτεΐνες είναι το κύριο συστατικό των δομικών ιστών. Δεν είναι υπερβολή να αναφέρουμε ότι από τα τρόφιμα του φυτικού βασιλείου, τα όσπρια και τα δημητριακά έχουν την υψηλότερη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη, που φτάνει σε ποσοστό 20-25%. Εξίσου σημαντική είναι και η περιεκτικότητα των οσπρίων σε φυτικές ίνες, οι οποίες αφενός βοηθούν την ομαλή λειτουργία του εντέρου και αφετέρου συμβάλλουν στον καλύτερο έλεγχο της χοληστερίνης. Επίσης, από την κατανάλωσή τους παίρνουμε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, σίδηρο και κάλιο και σε μικρότερα ποσοστά ασβέστιο.
Όσπρια δύο φορές την εβδομάδα
Τα πλούσια θρεπτικά συστατικά τους καθιστούν τα όσπρια πολύτιμη τροφή για την παραδοσιακή μεσογειακή διατροφή, σύμφωνα με τις αρχές της οποίας θα πρέπει να καταναλώνονται τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα. Στην περίπτωση των οσπρίων, η μερίδα είναι ανάλογη με τις ανάγκες και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε οργανισμού. Μια μέση μερίδα είναι περίπου 3 κουτάλες μαγειρέματος (βαθιές, της σούπας).
Διατροφικός θησαυρός
Στην κατηγορία των οσπρίων περιλαμβάνονται κυρίως τα φασόλια, οι φακές, τα κουκιά, τα ρεβίθια και η φάβα. Τα όσπρια αποτελούν τρόφιμα υψηλής βιολογικής αξίας, καθώς περιέχουν σημαντικές ποσότητες πρωτεϊνών και υδατανθράκων, συστατικά τα οποία είναι απαραίτητα για τον ανθρώπινο οργανισμό. Οι υδατάνθρακες μας χαρίζουν ενέργεια, ενώ οι πρωτεΐνες είναι το κύριο συστατικό των δομικών ιστών. Δεν είναι υπερβολή να αναφέρουμε ότι από τα τρόφιμα του φυτικού βασιλείου, τα όσπρια και τα δημητριακά έχουν την υψηλότερη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη, που φτάνει σε ποσοστό 20-25%. Εξίσου σημαντική είναι και η περιεκτικότητα των οσπρίων σε φυτικές ίνες, οι οποίες αφενός βοηθούν την ομαλή λειτουργία του εντέρου και αφετέρου συμβάλλουν στον καλύτερο έλεγχο της χοληστερίνης. Επίσης, από την κατανάλωσή τους παίρνουμε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, σίδηρο και κάλιο και σε μικρότερα ποσοστά ασβέστιο.
Όσπρια δύο φορές την εβδομάδα
Τα πλούσια θρεπτικά συστατικά τους καθιστούν τα όσπρια πολύτιμη τροφή για την παραδοσιακή μεσογειακή διατροφή, σύμφωνα με τις αρχές της οποίας θα πρέπει να καταναλώνονται τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα. Στην περίπτωση των οσπρίων, η μερίδα είναι ανάλογη με τις ανάγκες και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε οργανισμού. Μια μέση μερίδα είναι περίπου 3 κουτάλες μαγειρέματος (βαθιές, της σούπας).
Φρούτα και λαχανικά δυναμίτες υγείας
(Νίκη Ψάλτη)
Ποια λαχανικά και φρούτα έχουν την υψηλότερη διατροφική αξία; Ποια κρύβουν σε μία μόνο θερμίδα τους 17 πολύτιμα θρεπτικά συστατικά, απαραίτητα στην καθημερινή μας διατροφή; Την απάντηση στο ερώτημα δίνει η ερευνήτρια δρ. Jennifer Di Noia, η οποία, αφού μελέτησε τα διαθέσιμα στοιχεία, αναφέρει τα συμπεράσματά της στην ιατρική επιθεώρηση «Preventing Chronic Disease» του αμερικανικού CDC (Centers for Disease Control and Prevention). Ας δούμε, λοιπόν, ποια είναι τα πιο «δυνατά» φρούτα και λαχανικά. Ορισμένα θα μας εκπλήξουν
Πέρα από το χρώμα… Οι διαιτολόγοι μάς συμβουλεύουν να επιλέγουμε τα σκουροπράσινα λαχανικά ή τα φρούτα με έντονο χρώμα, ωστόσο τα ερευνητικά δεδομένα αποκαλύπτουν ότι μεταξύ τους αυτά τα τρόφιμα μπορεί να διαφέρουν ακόμη και κατά 70 βαθμούς στην κλίμακα αξιολόγησης της διατροφικής τους αξίας, όπως εξηγεί η επίκουρη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου «William Paterson» δρ. Jennifer Di Noia. Η αμερικανίδα ερευνήτρια εστίασε σε 17 διατροφικά στοιχεία που θεωρούνται από τους επίσημους επιστημονικούς φορείς σημαντικά για τη διατήρηση της ποιότητας της υγείας και τη μείωση του κινδύνου καρδιαγγειακών νοσημάτων και καρκίνου. Στη συνέχεια, «χτένισε» τις διαθέσιμες έρευνες, για να υπολογίσει πόσα από αυτά τα θρεπτικά συστατικά περιέχονται ανά θερμίδα του εκάστοτε τροφίμου. Βέβαια, όπως παραδέχεται και η ίδια, η λίστα δεν βασίζεται σε όλα τα συστατικά που μπορεί να περιέχουν τα εκάστοτε τρόφιμα, αλλά τουλάχιστον «δίνει μια ιδέα στους καταναλωτές για το πώς να μεγιστοποιήσουν την πρόσληψη θρεπτικών συστατικών ανά θερμίδα». Συνολικά η λίστα των πιο «δυνατών» φρούτων και λαχανικών συμπεριλαμβάνει 41 τρόφιμα. Στην κορυφή Στη λίστα κυριαρχούν τα κραμβοειδή λαχανικά (λάχανα όλων των ειδών), αλλά και τα χόρτα. Όλα τα λαχανικά στο τοπ 10 της λίστας έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β (ριβοφλαβίνη, νιασίνη και φυλλικό οξύ) και C, καθώς και σε σίδηρο, συστατικά που βοηθούν στην προστασία του οργανισμού από τα καρδιαγγειακά και τον καρκίνο, όπως επισημαίνει η επικεφαλής ερευνήτρια δρ. Di Noia. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι τα τρόφιμα δεν αξιολογήθηκαν βάσει της συνολικής θρεπτικής τους αξίας. Με άλλα λόγια, δεν μετρήθηκαν οι αντιοξειδωτικοί παράγοντες που υπάρχουν κατά κύριο λόγο στα φρούτα (φλαβονοειδή, εσπεριδίνες κ.λπ.), γεγονός που ενδεχομένως να εξηγεί γιατί δεν υπάρχουν και τόσο πολλά φρούτα στη λίστα. Στο πιάτο Για να πετύχουμε την πρόσληψη της ποσότητας των θρεπτικών συστατικών που αναφέρονται στο συγκεκριμένο σκορ, πρέπει να καταναλώνουμε συστηματικά και μεγάλες ποσότητες λαχανικών, δεδομένου ότι τα περισσότερα λαχανικά δεν ξεπερνούν σε θερμιδική απόδοση τις 20 θερμίδες ανά κούπα. Βέβαια, κάτι τέτοιο δεν θα μας είναι και πολύ δύσκολο, ιδιαίτερα το καλοκαίρι που ο οργανισμός μας «ζητάει» περισσότερα φρούτα και λαχανικά. Επίσης, δεν χρειάζεται να μας ανησυχεί και τόσο τυχόν λάθος επιλογή από τη λίστα, μια και σε κάθε περίπτωση πρόκειται για φρούτα και λαχανικά - όλα είναι ωφέλιμα! |
Η λίστα της δύναμης
Εδώ θα βρείτε το σκορ του κάθε τροφίμου 1. Κάρδαμο 100 2. Κινέζικο λάχανο 91,99 3. Σέσκουλο 89,27 4. Πράσινα στελέχη από παντζάρια 87,08 5. Σπανάκι 86,43 6. Ραδίκι 73,36 7. Κατσαρό μαρούλι 70,73 8. Μαϊντανός 65,59 9. Κόκκινο μαρούλι 63,48 10. Λαχανίδες 62,49 11. Πράσινα γογγύλια 62,12 12. Σινάπι 61,39 13. Αντίδια 60,44 14. Σχοινόπρασο 54,80 15. Κέιλ (kale, συγγενής του άγριου λάχανου) 49,07 16. Πικραλίδα 46,34 17. Κόκκινη πιπεριά 41,26 18. Ρόκα 37,65 19. Μπρόκολο 34,89 20. Κολοκύθα 33,82 21. Λαχανάκια Βρυξελλών 32,23 22. Κρεμμύδι 27,35 23. Γογγυλοκράμβη 25,92 24. Κουνουπίδι 25,13 25. Λάχανο 24,51 26. Καρότο 22,60 27. Ντομάτα 20,37 28. Λεμόνι 18,72 29. Μαρούλι iceberg 18,28 30. Φράουλες 17,59 31. Ραπανάκι 16,91 32. Κολοκυθάκια 13,89 33. Πορτοκάλι 12,91 34. Λεμόνι λάιμ 12,23 35. Γκρέιπφρουτ ρόζ και κόκκινο 11,64 36. Μεγάλο γογγύλι (ρίζα συγγενική με τη ρέβα) 11,58 37. Γογγύλια (ή ρέβα) 11,43 38. Βατόμουρα 11,39 39. Πράσο 10,69 40. Γλυκοπατάτα 10,51 41. Λευκό γκρέιπφρουτ 10,47 |
Αλεύρι
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια.
Το αλεύρι είναι μια λεπτή σκόνη που γίνεται από τα δημητριακά ή άλλα αμυλούχα φυτά. Χρησιμοποιείται ως συστατικό σε πολλά τρόφιμα. Το αλεύρι είναι το κύριο συστατικό του ψωμιού, το οποίο είναι βασικό τρόφιμο σε πολλές χώρες, και επομένως η διαθεσιμότητα και επάρκεια του αλευριού είναι συχνά ένα σημαντικό οικονομικό και πολιτικό ζήτημα. Συνηθέστερα παράγεται από το σιτάρι, αλλά και το καλαμπόκι, τη σίκαλη, το κριθάρι, και το ρύζι. Το αλεύρι μπορεί επίσης να παραχθεί από τα όσπρια, όπως και τη σόγια, τα φιστίκια, τα αμύγδαλα, και καρπούς δέντρων.
Σπουδαιότητα έχουν κυρίως τα καλούμενα άλευρα της αρτοποιίας, δηλαδή τα άλευρα σταριού και σίκαλης, γιατί μόνο αυτά δίνουν ψωμί πορώδες και εύγευστο. Στην αρχαιότητα άλευρα ονόμαζαν μόνο το προϊόν του αλέσματος του σταριού ενώ, αντίθετα, ονόμαζαν όλφιτα το χοντροαλεσμένο κριθάρι.
Χρήσεις
Χρησιμοποιείται κυρίως σε μείγμα με νερό για την παρασκευή διάφορων ζυμών, που με τη σειρά τους χρησιμοποιούνται για την παρασκευή μύριωνειδών μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής.
Αρτοποιία
Το αλεύρι ανήκει στις πρώτες ύλες, οι οποίες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ανθρώπινη διατροφή, καθώς το ψωμί συγκαταλέγεται ανάμεσα στα πιο σημαντικά παράγωγά του. Από τεχνολογική άποψη ο μετασχηματισμός του σιταριού σε ψωμί περιλαμβάνει τα παρακάτω στάδια: άλεση σιταριού και παραγωγή αλεύρου, ανακάτεμα και ζύμωμα αλεύρου, νερού, αλατιού και μαγιάς, ωρίμανση ζυμαριού και ανάπτυξη ιδιοτήτων μαγιάς, και τελικά τη διαδικασία αρτοποίησης. Το ενδιαφέρον στην όλη διαδικασία είναι, ότι το αλεύρι και το ψωμί δεν διαφέρουν σημαντικά ως προς τη χημική τους σύσταση, με εξαίρεση το περιεχόμενό τους σε νερό. Η κύρια διαφορά τους έγκειται στη δομή τους.
Ιστορία
Δεν είναι γνωστό πότε και πώς παρήγαγε για πρώτη φορά ο άνθρωπος το αλεύρι. Πάντως τούτο πρέπει να συνέβη σε αρχαιότατη εποχή, καθώς ο Όμηρος επανειλημμένα αναφέρει τους αλευρόμυλους και το άλεσμα σαν κοινότατα πράγματα, πολύ γνωστά σ' όλους τους λαούς της εποχής του. Ο τρόπος της κατασκευής των αλεύρων κατά την αρχαιότητα δεν διέφερε, κατά βάση, από τις νεότερες μεθόδους, δεδομένου ότι οι περιγραφόμενοι από τους αρχαίους μύλοι αποτελούνταν από δύο θεμελιώδεις μυλόπετρες, που χρησιμοποιούνται και σήμερα. Ουσιαστική διαφορά υπάρχει μόνο όσον αφορά την κινητήρια δύναμη, που παλιότερα ήταν το νερό ή ο ατμός και σήμερα ο ηλεκτρισμός ή μηχανές εσωτερικής καύσης, και την εμφάνιση των κυλινδρόμυλων που δεν έχουν εκτοπίσει τελείως, κυρίως στις υπανάπτυκτες χώρες, τους πετρόμυλους.
Σε έρευνα του ιταλικού Ινστιτούτου Προϊστορίας που δημοσιεύθηκε το 2010 στην επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences, ανακοινώθηκε πως ανακαλύφθηκαν λίθινα όργανα για το άλεσμα φυτών στην κοιλάδα του Μπιλανσίνο στην Ιταλία, στην κοιλάδα Ποκρόφσκι της Ρωσίας και στους λόφους Πάβλοφ της νότιας Μοραβίας στην Τσεχία. Η ηλικία αυτών των ευρημάτων φτάνει τουλάχιστον τα 30.000 χρόνια.
Κατηγορίες
Οι ποιότητες και οι κατηγορίες των αλεύρων διακρίνονται από τον τρόπο του αλέσματος, το βαθμό κοσκινίσματος και την ποιότητα του σιταριού και των άλλων δημητριακών, απ' όπου προέρχονται. Από άποψη ποιότητας του σιταριού, τα άλευρα διακρίνονται σε άλευρα σκληρού σιταριού, μαλακού σιταριού και ημίσκληρου. Στα παραγόμενα άλευρα από σκληρό σιτάρι υπάγεται και το σιμιγδάλι. Με την κατεργασία όλων των ποιοτήτων του σιταριού σε τελειοποιημένους μύλους παράγεται η φαρίνα, το κατεξοχήν αλεύρι τηςαρτοποιΐας και μακαρονοποιΐας.
Άλεσμα
Για το άλεσμα του σιταριού εφαρμόζονται δύο διαφορετικές κατεργασίες:
Σπουδαιότητα έχουν κυρίως τα καλούμενα άλευρα της αρτοποιίας, δηλαδή τα άλευρα σταριού και σίκαλης, γιατί μόνο αυτά δίνουν ψωμί πορώδες και εύγευστο. Στην αρχαιότητα άλευρα ονόμαζαν μόνο το προϊόν του αλέσματος του σταριού ενώ, αντίθετα, ονόμαζαν όλφιτα το χοντροαλεσμένο κριθάρι.
Χρήσεις
Χρησιμοποιείται κυρίως σε μείγμα με νερό για την παρασκευή διάφορων ζυμών, που με τη σειρά τους χρησιμοποιούνται για την παρασκευή μύριωνειδών μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής.
Αρτοποιία
Το αλεύρι ανήκει στις πρώτες ύλες, οι οποίες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ανθρώπινη διατροφή, καθώς το ψωμί συγκαταλέγεται ανάμεσα στα πιο σημαντικά παράγωγά του. Από τεχνολογική άποψη ο μετασχηματισμός του σιταριού σε ψωμί περιλαμβάνει τα παρακάτω στάδια: άλεση σιταριού και παραγωγή αλεύρου, ανακάτεμα και ζύμωμα αλεύρου, νερού, αλατιού και μαγιάς, ωρίμανση ζυμαριού και ανάπτυξη ιδιοτήτων μαγιάς, και τελικά τη διαδικασία αρτοποίησης. Το ενδιαφέρον στην όλη διαδικασία είναι, ότι το αλεύρι και το ψωμί δεν διαφέρουν σημαντικά ως προς τη χημική τους σύσταση, με εξαίρεση το περιεχόμενό τους σε νερό. Η κύρια διαφορά τους έγκειται στη δομή τους.
Ιστορία
Δεν είναι γνωστό πότε και πώς παρήγαγε για πρώτη φορά ο άνθρωπος το αλεύρι. Πάντως τούτο πρέπει να συνέβη σε αρχαιότατη εποχή, καθώς ο Όμηρος επανειλημμένα αναφέρει τους αλευρόμυλους και το άλεσμα σαν κοινότατα πράγματα, πολύ γνωστά σ' όλους τους λαούς της εποχής του. Ο τρόπος της κατασκευής των αλεύρων κατά την αρχαιότητα δεν διέφερε, κατά βάση, από τις νεότερες μεθόδους, δεδομένου ότι οι περιγραφόμενοι από τους αρχαίους μύλοι αποτελούνταν από δύο θεμελιώδεις μυλόπετρες, που χρησιμοποιούνται και σήμερα. Ουσιαστική διαφορά υπάρχει μόνο όσον αφορά την κινητήρια δύναμη, που παλιότερα ήταν το νερό ή ο ατμός και σήμερα ο ηλεκτρισμός ή μηχανές εσωτερικής καύσης, και την εμφάνιση των κυλινδρόμυλων που δεν έχουν εκτοπίσει τελείως, κυρίως στις υπανάπτυκτες χώρες, τους πετρόμυλους.
Σε έρευνα του ιταλικού Ινστιτούτου Προϊστορίας που δημοσιεύθηκε το 2010 στην επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences, ανακοινώθηκε πως ανακαλύφθηκαν λίθινα όργανα για το άλεσμα φυτών στην κοιλάδα του Μπιλανσίνο στην Ιταλία, στην κοιλάδα Ποκρόφσκι της Ρωσίας και στους λόφους Πάβλοφ της νότιας Μοραβίας στην Τσεχία. Η ηλικία αυτών των ευρημάτων φτάνει τουλάχιστον τα 30.000 χρόνια.
Κατηγορίες
Οι ποιότητες και οι κατηγορίες των αλεύρων διακρίνονται από τον τρόπο του αλέσματος, το βαθμό κοσκινίσματος και την ποιότητα του σιταριού και των άλλων δημητριακών, απ' όπου προέρχονται. Από άποψη ποιότητας του σιταριού, τα άλευρα διακρίνονται σε άλευρα σκληρού σιταριού, μαλακού σιταριού και ημίσκληρου. Στα παραγόμενα άλευρα από σκληρό σιτάρι υπάγεται και το σιμιγδάλι. Με την κατεργασία όλων των ποιοτήτων του σιταριού σε τελειοποιημένους μύλους παράγεται η φαρίνα, το κατεξοχήν αλεύρι τηςαρτοποιΐας και μακαρονοποιΐας.
Άλεσμα
Για το άλεσμα του σιταριού εφαρμόζονται δύο διαφορετικές κατεργασίες:
- κατεργασία που αποβλέπει στη μετατροπή του μαλακού και ημίσκληρου σιταριού σε αλεύρι για παρασκευή ψωμιού.
- κατεργασία που αποβλέπει στη μετατροπή του σκληρού σιταριού σε σιμιγδάλι για παρασκευή ζυμαρικών.