Συνέντευξη από τη γιαγιά Μαρία!
Πώς σας λένε; Που μεγαλώσατε; Πόσο χρονών είστε;
Ονομάζομαι Μαρία , είμαι 69 ετών και κατάγομαι από ένα μικρό χωρίο της επαρχίας Αμαρίου τις «Βρύσες» αλλά πανέμορφο .Φρόντισε η φύση να του κάνει τοιχίο τα τέσσερα βουνά , την Σάμιτο , τον Ψηλορείτη , το Άγιο πνεύμα και το Κέδρος. Αυτή είναι η ασπίδα του για όλες τις καιρικές συνθήκες που το περιτριγυρίζουν , μιας και βρίσκεται σε αρκετό υψόμετρο . Ο κάμπος του είναι πανέμορφος , γεμάτος με δέντρα και φυτά, καρποφόρα. Τα νερά τρέχουν άφθονα στα ρυάκια, στις βρύσες και στα ποτάμια και η άνοιξη αλλά και το καλοκαίρι εκεί είναι το πιο ιδανικό μέρος για να πας και να απολαύσεις όλες τις αρετές τις φύσης.
Τι κάνατε στα παιδικά σας χρόνια; Πως μεγαλώσατε; Πηγαίνατε στο σχολείο;
Μεγάλωσα σε μια πολύτεκνη οικογένεια καθώς ήμασταν εφτά παιδιά και πήγα στο δημοτικό σχολείο σε ένα πανέμορφο διώροφο κτήριο . Ήμασταν τότε εβδομήντα πέντε παιδιά και είχαμε έναν δάσκαλο . Έναν υπέροχο δάσκαλο που λες κι ο θεός μας τον έφερε σε αυτό το απομακρυσμένο χωριό. Για να μάθουμε από αυτόν αρχές και αξίες που μας συνοδεύουν μέχρι σήμερα . Έπαιζε βιολί και μας ώθησε στην μουσική, χόρευε πάρα πολύ ωραία και έτσι μας έμαθε όλους τους χορούς , μας μάθαινε και καλλιτεχνικά . Ήταν αυστηρός αλλά πολύ τίμιος και πολύ αγαπητός σε εμάς τα παιδιά. Αυτό που απολαύσαμε εκείνα τα χρόνια ήταν πως ήμασταν τυχερά παιδιά που καθιερώθηκαν τα μαθητικά συσσίτια και έτσι τρώγαμε όλα τα παιδιά στον κάτω όροφο του σχολείου που ήταν τα μαγειρεία και η τραπεζαρία. Η μαγείρισσα ήταν κάθε μήνα μια μητέρα ενός παιδιού. Η χαρά μας ήταν πάρα πολύ μεγάλη όταν κατεβαίναμε στην τραπεζαρία για να φάμε, πάντα με προσευχή, χωρίς να διαλέγουμε φαγητό. Με αυτόν τον τρόπο μάθαμε να συμβιώνουμε και να τρώμε με καλούς τρόπους εξαιτίας των δασκάλων μας. Επίσης όταν τελειώναμε το φαγητό για να ξεκουραστούμε λίγο κάναμε γυμναστική στο προαύλιο χώρο του δημοτικού σχολείου και μετά μπαίναμε ξανά στο μάθημα . Γενικά τα μαθητικά αυτά χρόνια ήταν τόσο όμορφα που δεν θα τα ξεχάσω πότε.
Πώς περάσατε τα εφηβικά σας χρόνια;
Τελειώνοντας το δημοτικό άρχισε μια εφηβεία τελείως διαφορετική από την εφηβεία που έχουμε τώρα. Τα σημάδια ήταν εμφανές αλλά διαφορετικά σε κάθε παιδί. Δεν είχαμε πολλές επιλογές μιας και ήμασταν σε μια κλειστή κοινωνία για να ασχοληθεί ο καθένας με τα όνειρα του. Οι συμβουλές όμως του δασκάλου μας για το κάθε τι που μας απασχολούσε τότε ήταν ιδανικές και τις συγκρίνω τώρα που μεγάλωσα και τις σκέφτομαι προσπαθώντας να τις μεταδώσω στα εγγονάκια μου , γιατί κατάλαβα πόσο πολύ με βοήθησαν. Οι προκλήσεις στην εφηβεία μας ήταν αρκετές, αλλά όπως σας ξαναείπα δεν είχαμε περιθώρια να επιλέγουμε αυτό που θέλουμε. Τα βασικά βέβαια τα είχαμε αλλά όχι αυτά που επιθυμούσαμε σαν παιδιά και με αυτά που βλέπω τώρα σαν μεγάλη που θέλουνε τα καινούργια παιδιά, η καινούργια νεολαία. Σε εμάς ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Έτσι τελειώνοντας το δημοτικό ήρθα στην πόλη για να πάω στο μεγάλο σχολείο που λέγαμε τότε, στο γυμνάσιο. Οι προκλήσεις ήταν πάρα πολύ μεγάλες, οι κίνδυνοι ατέλειωτοι αλλά τα λόγια του δασκάλου μου την τελευταία μάρα παίρνοντας το ενδεικτικό από το σχολείο συντρόφευαν σε κάθε βήμα μου στην καινούργια αλλαγή της ζωής μου. Οι κίνδυνοι όπως σας είπα ήταν πάρα πολύ μεγάλοι , τους συναντούσα σε κάθε βήμα μου , αλλά φρόντιζα επηρεασμένη από τα λόγια της οικογένειας μου και του δασκάλου μου να ανταπεξέλθω στις δυσκολίες αυτές . Ασχολήθηκα με τον αθλητισμό και με την μουσική μιας και έπαιζα ακορντεόν.
Κυρία Μαρία έχει αλλάξει κάτι από τότε μέχρι σήμερα;
Σαφώς και έχει αλλάξει . Τα χρόνια είναι τελείως διαφορετικά . Η τεχνολογία έχει προχωρήσει πάρα πολύ παίρνοντας στο πέρασμα της όλη την νεολαία που την ακολουθεί πιστά . Τι αποτελέσματα θα βγάλει θα το δούμε στο πέρασμα του χρόνου . Όμως χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή από τα παιδιά αφού είναι ένα μέσον που ασχολούνται τώρα πλέον όλα . Πρέπει να προσέχουνε τους κινδύνους που καραδοκούν σε κάθε βήμα τους , ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες των μεγαλύτερων.
Πώς ήταν η αποχώρηση σας από το χωριό;
Η αποχώρηση μου από το χωριό ήταν πάρα πολύ δύσκολη . Έπρεπε να φύγω από την οικογένεια μου και να έρθω ξανά σε έναν τόπο ξένη μέσα στους ξένους . Ήταν πάρα πολύ δύσκολα αλλά όπως όλες οι δυσκολίες της ζωής αντιμετωπίζονται έτσι και εγώ τις αντιμετώπισα σιγά σιγά με πολλές συμβουλές και καθιέρωσα έναν νέο τρόπο ζωής με τον οποίο κατάφερα να ξεπεράσω τους φόβους μου . Έτσι τελειώνοντας το σχολείο και τα γράμματα μου γνώρισα έναν υπέροχο άνθρωπο με τον οποίο παντρευτήκαμε και φτιάξαμε μια ωραία οικογένεια . Τώρα είμαι γιαγιά με δυο εγγονούλες που μου δίνουν ζωή στην ζωή μου και φροντίζω όλα αυτά που πέρασα εγώ η ίδια σαν παραδείγματα αλλά και με τον κατάλληλο τρόπο να τους το μεταδώσω και να τα βοηθήσω να ανταπεξέλθουν και αυτά στους κινδύνους της ζωής τους!!!
Σας ευχαριστούμε πολύ!!
Εγώ σας ευχαριστώ !!
Της Μαρία Χρ., μαθήτρια του Στ2΄ Τμήματος
Ημερ. ανάρτησης: 28-03-2021
Πατήστε εδώ για να δείτε και παλαιότερες συνεντεύξεις
Ημερ. ανάρτησης: 28-03-2021
Πατήστε εδώ για να δείτε και παλαιότερες συνεντεύξεις