Συνέντευξη από την γιαγιά Περσεφόνη
Το Σάββατο στις 6-3-2021 το απόγευμα πήγα στο σπίτι της γιαγιάς Περσεφόνης για να της πάρω την συνέντευξη. Η γιαγιά Περσεφόνη είναι η μητέρα του πατέρα μου. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ανώπολη Σφακιών. Έζησε εκεί μέχρι το 1960, όταν παντρεύτηκε με τον παππού Πέτρο και μετακόμισε στον Αργουλέ. Το 2000 η γιαγιά ήρθε και μένει στον Μασταμπά Ρεθύμνου όπου και πήρα τη συνέντευξη και τη φωτογραφία.
Υπήρχαν τα γλέντια και τα πανηγύρια, όταν ήταν γιορτή αλλά όχι πολλά πράγματα. Γλεντούσαμε και στους γάμους και τις βαφτίσεις. Μαζευόταν ο κόσμος στην πλατεία είχε και μουσική….
Ημερ. ανάρτησης: 21-03-2021
Πατήστε εδώ για να δείτε και παλαιότερες συνεντεύξεις
- Γιαγιά, πώς ήταν η καθημερινή ζωή στο χωριό όταν ήσουν παιδί;
- Όταν ήμουν παιδί σηκωνόμασταν το πρωί και πηγαίναμε στο σχολείο. Ο δάσκαλος έμενε στο χωριό. Πηγαίναμε σχολείο από τον Αύγουστο μέχρι τον Δεκέμβριο και μετά ξαναπηγαίναμε τον Μάρτη, γιατί είχε πολύ κρύο και χιόνια. Τα απογεύματα μετά τα διαβάσματα, παίζαμε αμάδες, σπιτάκια με τις κούκλες τα κορίτσια. Πιο αργά όταν σκοτείνιαζε παίζαμε κρυφτό. Τα βράδια μαζευόταν παρέες στα σπίτια, στις γειτονιές και στην πλατεία και λέγανε ιστορίες.
- Πώς ήταν η επαγγελματική ζωή στο χωριό;
- Ανάλογα με την εποχή έκανε και δουλειά ο καθένας. Ο γεωργός έσκαφτε, φύτευε, φρόντιζε τα φυτά του, πότισε, μάζευε ό,τι ήταν. Όποιος είχε αμπέλι έπρεπε να το κουτσοκορφύσει και να το ξεβοτανίζει, να τρυγήσει και να βγάλει το κρασί. Ο κτηνοτρόφος έβοσκε, άρμεγε, έφτιαχνε τυρί. Στη διάρκεια του έτους σάκαζε, ξεγεννούσε και έσφαζε. Το χειμώνα κατέβαζαν τα πρόβατα χαμηλά για να ξεχειμωνιάσουν και το καλοκαίρι πήγαιναν στις Μαδάρες. Όλοι ξυπνούσαν πολύ νωρίς για να κάνουν τις δουλειές τους αλλά κοιμόταν και νωρίς.
- Και οι γυναίκες;
- Οι γυναίκες δεν άδειαζαν καθόλου όλη μέρα. Το πρωί πήγαιναν στην βρύση για νερό, δεν είχε τρεχούμενο νερό στα σπίτια. Κουβαλούσαν 50-60 κιλά νερό μπορεί και 2 χιλιόμετρα. Μετά μετάπιαναν και μαγείρευαν. Το μεσημέρι μετά το φαγητό οι άντρες ξεκουραζόταν και οι γυναίκες έπλεκαν, ύφαιναν. Το απόγευμα πότιζαν. Βέβαια, έκανα και μαζί με τους άντρες όσες δουλειές μπορούσαν. Τίποτε δεν πήγαινε χαμένο. Από τα πρόβατα έπαιρναν το μαλλί το έπλεναν, το έγνεθαν, και έπλεκαν διάφορα χρειαζούμενα και ρούχα και στρωσίδια. Οι γυναίκες είχαν όλο δουλειές δεν άδειαζαν καθόλου.
- Πώς περνούσατε τον ελεύθερο χρόνο;
- Ελεύθερος χρόνος δεν υπήρχε όλο και κάποια δουλειά κάναμε ή ξεκουραζόμασταν για λίγο.
Υπήρχαν τα γλέντια και τα πανηγύρια, όταν ήταν γιορτή αλλά όχι πολλά πράγματα. Γλεντούσαμε και στους γάμους και τις βαφτίσεις. Μαζευόταν ο κόσμος στην πλατεία είχε και μουσική….
- Τι θυμάσαι από παλιά και τι έχει αλλάξει σήμερα;
- Η μεγάλη διαφορά έγινε όταν ήρθε το ρεύμα. Πήραμε ψυγείο και διατηρούσαμε τα τρόφιμα. Μετά όταν ήρθε ο δρόμος… με αυτά ήρθε ο πολιτισμός. Ήρθαν πράγματα, μπορούσαμε να πάμε στην χώρα πιο εύκολα. Μπορούσαμε να πάμε να ψωνίσουμε διάφορα πράγματα αλλά να πάμε και στο γιατρό. Όταν είχα αρρωστήσει από σκωληκοειδίτιδα με πήρε ο πατέρας μου με το άλογο 2 ώρες δρόμο, αυτός με τα πόδια και πήγαμε μέχρι τον αμαξωτό δρόμο για να πάμε στο νοσοκομείο για εγχείρηση….
- Τι σου άρεσε στο χωριό και τι στην πόλη;
- Ήμασταν απομονωμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο δεν ξέραμε τι γινόταν, πως ζούσαν. Όλος ο κόσμος ήταν η επαρχία, ότι ξέραμε. Όταν ήρθα στην πόλη μου άρεσαν πολλά πράγματα που μπορούσα να κάνω και να δω. Μου άρεσε στο χωριό δεν ξέραμε ότι υπήρχαν καλύτερα. Τα παιδιά βοηθούσαμε παντού μαθαίναμε τα πάντα για την ζωή μας να μπορούμε να ζήσουμε. Αναπολώ εκείνα τα χρόνια με νοσταλγία ήταν ευτυχισμένα χρόνια.. δύσκολα, κουραστικά αλλά ευτυχισμένα χωρίς σκοτούρες και στεναχώριες. Απλά, ήσυχα, όμορφα χρόνια………….
- Σ΄ ευχαριστώ γιαγιά
- Την ευκή μου να χεις κοπέλι μου.
Ημερ. ανάρτησης: 21-03-2021
Πατήστε εδώ για να δείτε και παλαιότερες συνεντεύξεις