Συνέντευξη από την κυρία Φωτάκη Ζωή για το Πολυτεχνείο
1. Πώς ήταν οι συνθήκες όταν άρχισε Η Χούντα ;
Η Χούντα ξεκίνησε στις 21 Απριλίου του 1967. Από την πρώτη στιγμή στράφηκε εναντίον της ελευθερίας των πολιτών που αντιστάθηκαν σε αυτήν. Επέβαλε λογοκρισία στις εφημερίδες και δεν υπήρχε ελευθερία του Τύπου. Υπήρξαν φυλακίσεις και βασανισμοί πολιτικών προσώπων αλλά και απλών πολιτών.
Σιγά-σιγά ο λαός άρχισε να αντιδρά και στις αντιδράσεις αυτές πρωτοστατούσαν οι φοιτητές με πορείες, διαδηλώσεις και καταλήψεις σχολών, όπως η κατάληψη της Νομικής το Μάρτιο του 1973 και αργότερα η κατάληψη του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973.
2. Πού βρισκόσουν κατά τη διάρκεια των γεγονότων ; Τι είδες να γίνεται μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο;
Καθ όλη τη διάρκεια των γεγονότων που κράτησαν τρεις ημέρες βρισκόμουν μέσα στο Πολυτεχνείο και έξω στους γειτονικούς δρόμους, διαδηλώνοντας μαζί με άλλους φοιτητές και πολίτες. Έξω απ΄το Πολυτεχνείο έφτανε κόσμος από όλες τις συνοικίες της Αθήνας , από όλες τις Πανεπιστημιακές σχολές, από εργοστάσια, σχολεία και από κάθε χώρο εργασίας. Με διάφορα συνθήματα, με πλακάτ, πανό και προκηρύξεις, διαδήλωναν κατά της Χούντας και ζητούσαν:
«ΨΩΜΙ» δηλαδή δουλειά - «ΠΑΙΔΕΙΑ» δηλαδή δωρεάν μόρφωση για όλους και «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ».
Πολύς κόσμος, θέλοντας να δείξει την συμπαράστασή του στους φοιτητές που ήταν κλεισμένοι μέσα στο Πολυτεχνείο, έφερνε τσιγάρα, σοκολάτες διάφορα τρόφιμα, ακόμα και λαμαρίνες με φαγητό.
Μέσα στο Πολυτεχνείο υπήρχε μεγάλη κινητικότητα, συνεχείς συνελεύσεις των φοιτητών, που αποφάσιζαν για την πορεία του αγώνα τους. Στήθηκε ραδιοφωνικός πομπός που ενημέρωνε το λαό της Αθήνας και τον καλούσε σε αντίσταση. Επίσης φτιάχτηκε πρόχειρο ιατρείο για τις πρώτες βοήθειες στους τραυματίες.
3. Από ότι ξέρουμε ήσουν κοντά στο ραδιοφωνικό πομπό. Τι άκουγες από εκεί;
Επί τρεις ημέρες από τον ραδιοφωνικό σταθμό ακούγονταν συνθήματα που καλούσαν το λαό σε αντίσταση όπως :
« ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ »
« ΑΠΟΨΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ »
« ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ »
Επίσης οι φοιτητές από τον πομπό καλούσαν γιατρούς και νοσηλευτές για να προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες σε τραυματίες. Ζητούσαν φάρμακα, ορούς, γάζες και συσκευές οξυγόνου. Έδιναν οδηγίες για τον τρόπο αντιμετώπισης των δακρυγόνων :
« Σκεπάστε με πανί βρεγμένο μύτη και στόμα · στα μάτια άφθονο νερό…κουράγιο αδέρφια θα πέσουν ! »
Απευθυνόμενοι στους στρατιώτες φώναζαν :
« Αδέρφια μας στρατιώτες…Είμαστε άοπλοι…Δεν θα χτυπήσετε τα αδέρφια σας… »
4. Ποια τραγούδια τραγουδούσαν πιο πολύ ;
Τα τραγούδια που ακούγονταν πιο πολύ ήταν :
« Πότε θα κάμει ξαστεριά »,« Σώπα όπου να΄ναι θα σημάνουν οι καμπάνες » , « Πάλης ξεκίνημα » και πολλά τραγούδια του συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη που η Χούντα τα είχε απαγορέψει. Πολύ συχνά ακούγονταν ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδας και με αυτόν σταμάτησε να εκπέμπει ο ραδιοφωνικός σταθμός, την ίδια στιγμή που το τανκ έριχνε την πόρτα του Πολυτεχνείου.
5. Από ό,τι γράφουν τα βιβλία , ο οδηγός του τανκ έχει μετανιώσει που το έκανε αυτό. Εσύ θα τον συγχωρούσες ;
Με δεδομένο ότι ο στρατιώτης είναι υποχρεωμένος να εκτελεί την εντολή του ανωτέρου του γιατί διαφορετικά θα υποστεί τις συνέπειες, ίσως θα του έδινα κάποιο ελαφρυντικό. Δεν θα τον συγχωρούσα όμως, γιατί πιστεύω πως κάθε άνθρωπος πρέπει να αντιδρά σε οτιδήποτε του στερεί την ελευθερία του.
Του Αντρέα M. και της- Σοφία Χ. μαθητές της Στ
1. Πώς ήταν οι συνθήκες όταν άρχισε Η Χούντα ;
Η Χούντα ξεκίνησε στις 21 Απριλίου του 1967. Από την πρώτη στιγμή στράφηκε εναντίον της ελευθερίας των πολιτών που αντιστάθηκαν σε αυτήν. Επέβαλε λογοκρισία στις εφημερίδες και δεν υπήρχε ελευθερία του Τύπου. Υπήρξαν φυλακίσεις και βασανισμοί πολιτικών προσώπων αλλά και απλών πολιτών.
Σιγά-σιγά ο λαός άρχισε να αντιδρά και στις αντιδράσεις αυτές πρωτοστατούσαν οι φοιτητές με πορείες, διαδηλώσεις και καταλήψεις σχολών, όπως η κατάληψη της Νομικής το Μάρτιο του 1973 και αργότερα η κατάληψη του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973.
2. Πού βρισκόσουν κατά τη διάρκεια των γεγονότων ; Τι είδες να γίνεται μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο;
Καθ όλη τη διάρκεια των γεγονότων που κράτησαν τρεις ημέρες βρισκόμουν μέσα στο Πολυτεχνείο και έξω στους γειτονικούς δρόμους, διαδηλώνοντας μαζί με άλλους φοιτητές και πολίτες. Έξω απ΄το Πολυτεχνείο έφτανε κόσμος από όλες τις συνοικίες της Αθήνας , από όλες τις Πανεπιστημιακές σχολές, από εργοστάσια, σχολεία και από κάθε χώρο εργασίας. Με διάφορα συνθήματα, με πλακάτ, πανό και προκηρύξεις, διαδήλωναν κατά της Χούντας και ζητούσαν:
«ΨΩΜΙ» δηλαδή δουλειά - «ΠΑΙΔΕΙΑ» δηλαδή δωρεάν μόρφωση για όλους και «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ».
Πολύς κόσμος, θέλοντας να δείξει την συμπαράστασή του στους φοιτητές που ήταν κλεισμένοι μέσα στο Πολυτεχνείο, έφερνε τσιγάρα, σοκολάτες διάφορα τρόφιμα, ακόμα και λαμαρίνες με φαγητό.
Μέσα στο Πολυτεχνείο υπήρχε μεγάλη κινητικότητα, συνεχείς συνελεύσεις των φοιτητών, που αποφάσιζαν για την πορεία του αγώνα τους. Στήθηκε ραδιοφωνικός πομπός που ενημέρωνε το λαό της Αθήνας και τον καλούσε σε αντίσταση. Επίσης φτιάχτηκε πρόχειρο ιατρείο για τις πρώτες βοήθειες στους τραυματίες.
3. Από ότι ξέρουμε ήσουν κοντά στο ραδιοφωνικό πομπό. Τι άκουγες από εκεί;
Επί τρεις ημέρες από τον ραδιοφωνικό σταθμό ακούγονταν συνθήματα που καλούσαν το λαό σε αντίσταση όπως :
« ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ »
« ΑΠΟΨΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ »
« ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ »
Επίσης οι φοιτητές από τον πομπό καλούσαν γιατρούς και νοσηλευτές για να προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες σε τραυματίες. Ζητούσαν φάρμακα, ορούς, γάζες και συσκευές οξυγόνου. Έδιναν οδηγίες για τον τρόπο αντιμετώπισης των δακρυγόνων :
« Σκεπάστε με πανί βρεγμένο μύτη και στόμα · στα μάτια άφθονο νερό…κουράγιο αδέρφια θα πέσουν ! »
Απευθυνόμενοι στους στρατιώτες φώναζαν :
« Αδέρφια μας στρατιώτες…Είμαστε άοπλοι…Δεν θα χτυπήσετε τα αδέρφια σας… »
4. Ποια τραγούδια τραγουδούσαν πιο πολύ ;
Τα τραγούδια που ακούγονταν πιο πολύ ήταν :
« Πότε θα κάμει ξαστεριά »,« Σώπα όπου να΄ναι θα σημάνουν οι καμπάνες » , « Πάλης ξεκίνημα » και πολλά τραγούδια του συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη που η Χούντα τα είχε απαγορέψει. Πολύ συχνά ακούγονταν ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδας και με αυτόν σταμάτησε να εκπέμπει ο ραδιοφωνικός σταθμός, την ίδια στιγμή που το τανκ έριχνε την πόρτα του Πολυτεχνείου.
5. Από ό,τι γράφουν τα βιβλία , ο οδηγός του τανκ έχει μετανιώσει που το έκανε αυτό. Εσύ θα τον συγχωρούσες ;
Με δεδομένο ότι ο στρατιώτης είναι υποχρεωμένος να εκτελεί την εντολή του ανωτέρου του γιατί διαφορετικά θα υποστεί τις συνέπειες, ίσως θα του έδινα κάποιο ελαφρυντικό. Δεν θα τον συγχωρούσα όμως, γιατί πιστεύω πως κάθε άνθρωπος πρέπει να αντιδρά σε οτιδήποτε του στερεί την ελευθερία του.
Του Αντρέα M. και της- Σοφία Χ. μαθητές της Στ