5η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ – ΗΜΕΡΑ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΥ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΘΕΛΟΝΤΡΙΑ ΓΙΑΤΡΟΣ ΣΤΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
Στις 6 Δεκεμβρίου, λόγω της διεθνούς ημέρας εθελοντισμού , καλέσαμε στην τάξη μας την κυρία Αναστασία, που είναι εθελόντρια γιατρός στο Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγύης , για να κάνουμε μια συζήτηση:
-Από πότε ξεκίνησε να λειτουργεί το Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγύης στο Ρέθυμνο;
-Από το 2010.Είναι από τα πρώτα κοινωνικά ιατρεία που δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα και γι’αυτό είμαστε πολύ ευτυχείς.
-Πόσο καιρό είστε εθελόντρια;
-Από το 2010 , χρονιά που άνοιξε και το ιατρείο.
-Τι ακριβώς κάνετε εκεί;
-Γιατρεύω τους αρρώστους που έχουν πρόβλημα στα κόκαλα , κυρίως στις αρθρώσεις.Εξετάζω στο νοσοκομείο τους ασθενείς που έρχονται στο Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης . Τους δίνουν ένα χαρτάκι από εκεί και μ’ αυτό έρχονται και τους εξετάζω.
-Ποιοι άλλοι εθελοντές προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο ιατρείο;
-Δουλεύουν κι άλλοι γιατροί, νοσοκόμες, φαρμακοποιοί, τεχνίτες (τζαμάδες, υδραυλικοί, μαραγκοί κ.ά.), αλλά και απλοί άνθρωποι χωρίς ειδικότητα.
-Που βρίσκετε τα φάρμακα που σας χρειάζονται;
-Από εθελοντές, όπως εσάς ας πούμε, που τα μαζέψατε σήμερα για να μάς τα δώσετε.
-Τι εθνικότητας ασθενείς επισκέπτονται το ιατρείο;
-Τα πρώτα χρόνια έρχονταν κυρίως Αφγανοί, Πακιστανοί,και Αλβανοί. Από πέρυσι όμως, άλλλαξε αυτό κατά πολύ. Τώρα πια έρχονται και πολλοί Έλληνες.
-Μπορούν να γίνουν και τα παιδιά εθελοντές;
-Ναι, με το δικό τους τρόπο. Δηλαδή, μπορούν να μαζέψουν φάρμακα όπως κάνατε εσείς σήμερα, να χαρίσουν τα παλιά τους ρούχα ή παιχνίδια και πολλά άλλα.
-Όταν ήσασταν παιδί , θέλατε να γίνετε εθελόντρια;
-Όχι. Ήθελα μόνο να γίνω γιατρός, αλλά δεν είχα καταλάβει πόσο σημαντικός ήταν ο εθελοντισμός.
-Έχετε αντιμετωπίσει ποτέ κάποιο σοβαρό περιστατικό;
-Ναι. Ήταν μια γυναίκα με καρκίνο. Βρισκόταν στο τελευταίο στάδιο και υπέφερε πολύ. Ένιωσα πολύ δύκολα συναισθήματα.
-Πώς αισθάνεστε που βοηθάτε ανθρώπους χωρίς να πληρώνεστε;
-Αισθάνομαι πολύ χαρούμενη και πολύ γεμάτη.Είναι ωραίο να βλέπεις τους ανθρώπους να χαμογελούν όταν τους προσφέρεις βοήθεια. Ο εθελοντισμός μού προσφέρει δύναμη και ενέργεια.
Συνέντευξη: οι μαθητές της Ε΄τάξης
Δακτυλογράφηση: Φατίμα Ζ. Μ.
Στις 6 Δεκεμβρίου, λόγω της διεθνούς ημέρας εθελοντισμού , καλέσαμε στην τάξη μας την κυρία Αναστασία, που είναι εθελόντρια γιατρός στο Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγύης , για να κάνουμε μια συζήτηση:
-Από πότε ξεκίνησε να λειτουργεί το Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγύης στο Ρέθυμνο;
-Από το 2010.Είναι από τα πρώτα κοινωνικά ιατρεία που δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα και γι’αυτό είμαστε πολύ ευτυχείς.
-Πόσο καιρό είστε εθελόντρια;
-Από το 2010 , χρονιά που άνοιξε και το ιατρείο.
-Τι ακριβώς κάνετε εκεί;
-Γιατρεύω τους αρρώστους που έχουν πρόβλημα στα κόκαλα , κυρίως στις αρθρώσεις.Εξετάζω στο νοσοκομείο τους ασθενείς που έρχονται στο Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης . Τους δίνουν ένα χαρτάκι από εκεί και μ’ αυτό έρχονται και τους εξετάζω.
-Ποιοι άλλοι εθελοντές προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο ιατρείο;
-Δουλεύουν κι άλλοι γιατροί, νοσοκόμες, φαρμακοποιοί, τεχνίτες (τζαμάδες, υδραυλικοί, μαραγκοί κ.ά.), αλλά και απλοί άνθρωποι χωρίς ειδικότητα.
-Που βρίσκετε τα φάρμακα που σας χρειάζονται;
-Από εθελοντές, όπως εσάς ας πούμε, που τα μαζέψατε σήμερα για να μάς τα δώσετε.
-Τι εθνικότητας ασθενείς επισκέπτονται το ιατρείο;
-Τα πρώτα χρόνια έρχονταν κυρίως Αφγανοί, Πακιστανοί,και Αλβανοί. Από πέρυσι όμως, άλλλαξε αυτό κατά πολύ. Τώρα πια έρχονται και πολλοί Έλληνες.
-Μπορούν να γίνουν και τα παιδιά εθελοντές;
-Ναι, με το δικό τους τρόπο. Δηλαδή, μπορούν να μαζέψουν φάρμακα όπως κάνατε εσείς σήμερα, να χαρίσουν τα παλιά τους ρούχα ή παιχνίδια και πολλά άλλα.
-Όταν ήσασταν παιδί , θέλατε να γίνετε εθελόντρια;
-Όχι. Ήθελα μόνο να γίνω γιατρός, αλλά δεν είχα καταλάβει πόσο σημαντικός ήταν ο εθελοντισμός.
-Έχετε αντιμετωπίσει ποτέ κάποιο σοβαρό περιστατικό;
-Ναι. Ήταν μια γυναίκα με καρκίνο. Βρισκόταν στο τελευταίο στάδιο και υπέφερε πολύ. Ένιωσα πολύ δύκολα συναισθήματα.
-Πώς αισθάνεστε που βοηθάτε ανθρώπους χωρίς να πληρώνεστε;
-Αισθάνομαι πολύ χαρούμενη και πολύ γεμάτη.Είναι ωραίο να βλέπεις τους ανθρώπους να χαμογελούν όταν τους προσφέρεις βοήθεια. Ο εθελοντισμός μού προσφέρει δύναμη και ενέργεια.
Συνέντευξη: οι μαθητές της Ε΄τάξης
Δακτυλογράφηση: Φατίμα Ζ. Μ.