Το Έθιμο της Βασιλόπιτας
Το έθιμο της βασιλόπιτας είναι πολύ παλιό. Προέρχεται από την αρχαία ελληνική εορτή των «Κρονίων» (και αργότερα των ρωμαϊκών «Σατουρναλίων») που παρέλαβαν οι Φράγκοι. Πέρα όμως αυτού του φράγκικου εθίμου, που επικράτησε στην Ευρώπη, υπάρχει και μία θρησκευτική παράδοση που συνδέεται και με την προσωπικότητα του Μεγάλου Βασιλείου. Κατά τη θρησκευτική λοιπόν παράδοση κάποτε στην Καισαρεία της Καππαδοκίας στη Μικρά Ασία όπου επίσκοπος ήταν ο Μέγας Βασίλειος, ήλθε να την καταλάβει ο Έπαρχος της Καππαδοκίας με πρόθεση να τη λεηλατήσει. Τότε ο Μέγας Βασίλειος ζήτησε από τους πλούσιους της πόλης του να μαζέψουν ότι χρυσαφικά μπορούσαν προκειμένου να τα παραδώσει ως "λύτρα" στον επερχόμενο κατακτητή. Πράγματι συγκεντρώθηκαν πολλά πολύτιμα αντικείμενα (κοσμήματα και άλλα). Κατά την παράδοση όμως είτε επειδή μετάνιωσε ο έπαρχος, είτε (κατ΄ άλλους) εκ θαύματος ο Άγιος Μερκούριος με πλήθος Αγγέλων απομάκρυνε τον στρατό του, ο Έπαρχος απάλλαξε την πόλη από την καταστροφή. Προκειμένου όμως ο Μέγας Βασίλειος να επιστρέψει τα τιμαλφή( χρυσαφικά) στους δικαιούχους, μη γνωρίζοντας σε ποιόν ανήκει τι, έδωσε εντολή να παρασκευαστούν μικροί άρτοι μέσα στους οποίους τοποθέτησε από ένα χρυσαφικό και τα μοίρασε στους κατοίκους την επομένη του εκκλησιασμού. Το γεγονός αυτό έδωσε διπλή χαρά στους ανθρώπους που γλίτωσαν και τα χρυσαφικά τους αλλά και την πόλη από την καταστροφή. Από τότε συνεχίσθηκε η παράδοση αυτή μέχρι σήμερα . Έτσι φτιάχνουμε κι εμείς τη βασιλόπιτα την Πρωτοχρονιά, τη μέρα δηλαδή της γιορτής του Μεγάλου Βασιλείου , και μέσα τοποθετούμε ένα φλουρί!
Του Γιάννη Μ. μαθητης της Ε΄ τάξης.
Το έθιμο της βασιλόπιτας είναι πολύ παλιό. Προέρχεται από την αρχαία ελληνική εορτή των «Κρονίων» (και αργότερα των ρωμαϊκών «Σατουρναλίων») που παρέλαβαν οι Φράγκοι. Πέρα όμως αυτού του φράγκικου εθίμου, που επικράτησε στην Ευρώπη, υπάρχει και μία θρησκευτική παράδοση που συνδέεται και με την προσωπικότητα του Μεγάλου Βασιλείου. Κατά τη θρησκευτική λοιπόν παράδοση κάποτε στην Καισαρεία της Καππαδοκίας στη Μικρά Ασία όπου επίσκοπος ήταν ο Μέγας Βασίλειος, ήλθε να την καταλάβει ο Έπαρχος της Καππαδοκίας με πρόθεση να τη λεηλατήσει. Τότε ο Μέγας Βασίλειος ζήτησε από τους πλούσιους της πόλης του να μαζέψουν ότι χρυσαφικά μπορούσαν προκειμένου να τα παραδώσει ως "λύτρα" στον επερχόμενο κατακτητή. Πράγματι συγκεντρώθηκαν πολλά πολύτιμα αντικείμενα (κοσμήματα και άλλα). Κατά την παράδοση όμως είτε επειδή μετάνιωσε ο έπαρχος, είτε (κατ΄ άλλους) εκ θαύματος ο Άγιος Μερκούριος με πλήθος Αγγέλων απομάκρυνε τον στρατό του, ο Έπαρχος απάλλαξε την πόλη από την καταστροφή. Προκειμένου όμως ο Μέγας Βασίλειος να επιστρέψει τα τιμαλφή( χρυσαφικά) στους δικαιούχους, μη γνωρίζοντας σε ποιόν ανήκει τι, έδωσε εντολή να παρασκευαστούν μικροί άρτοι μέσα στους οποίους τοποθέτησε από ένα χρυσαφικό και τα μοίρασε στους κατοίκους την επομένη του εκκλησιασμού. Το γεγονός αυτό έδωσε διπλή χαρά στους ανθρώπους που γλίτωσαν και τα χρυσαφικά τους αλλά και την πόλη από την καταστροφή. Από τότε συνεχίσθηκε η παράδοση αυτή μέχρι σήμερα . Έτσι φτιάχνουμε κι εμείς τη βασιλόπιτα την Πρωτοχρονιά, τη μέρα δηλαδή της γιορτής του Μεγάλου Βασιλείου , και μέσα τοποθετούμε ένα φλουρί!
Του Γιάννη Μ. μαθητης της Ε΄ τάξης.