Δύο από τις καλοκαιρινές μου ημέρες τις πέρασα στο Αχλαδοχώρι Πέλλας, το χωριό του παππού μου. Όταν πήγαμε να φάμε σουβλάκια, παραγγείλαμε δύο επειδή ήταν πολύ νόστιμα. Όμως μια άλλη αγαπημένη στιγμή ήταν όταν πήγαμε στο εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής, πάνω στο βουνό.
Εκεί συναντήσαμε τη Ζωοδόχο Πηγή, που όποιος ήταν σοβαρά άρρωστος έπινε νερό από εκεί και θεραπεύονταν. Όποιος έκανε αυτήν την πράξη, άφηνε κάποιο ρούχο σε ένα δέντρο που υπήρχε εκεί.
Ήπιαμε κι εμείς νερό από εκεί αλλά όταν έπαθα γαστρεντερίτιδα γιατί δεν θεραπεύτηκα ενώ δεν άντεχα άλλο;